თოვლი

მთელი დღე პიჯამოთი, სიგარეტით, ყავით, რა თმა უნდა კომპიუტერით, ინტერნეტით, ფეისბუქით, სკაიპში მოუკელი, ტელევიზორიდან გესმის ,,უკვე 20 საათია საქართველის ტერიტორიაზე ისევ თოვს" იგინები, გარეთ გაიხედავ ისევ თოვს, ტელევიზორი გაჰკივის: ,, დიდთოვლობა ყვარელში უკვე"... მოკეტე რა, და ტელევიზორს რთავს, სულ სულ რთავ, ისევ ინტერნეტი, ფეისბუქი, იუთუბი, არა რა, ამინდი მოქმედებს ხასითზე , არ გინდა გარეთ გასვლა, ყავა თუ ჩაი, ეძებ ჩუსტებს, სავარძლის ქვეშ შეყრილს გეზარება თურქულის ადუღება და უბრალოდ ხნად ყავას ამჯობინებ, ადიალას იფარებ და უაზროდ გაგყავს დღეები, ვიღაცამ ტელევიზორი ჩართო და გესმის ისევ გამყინვარება,გაიზრდება ზღვის დონე , გაიზრდება დაავადებათა რიცხვი, პროგნოზი საგანგაშოა, ნუ კარგით რა.. ეძებ ახალ ფილმს, იწერ, გამდოწერაც გეზარება, იმავე ფილმს ონლაინში ეძებ, უკვე ყურება გზარება, ურეკავ მეგობარს, იღებს ყურმილს ნამძინარევი ხმით, ეხლა საჭმელზე იწყებ ფიქრს, ჰმ, ცხელი ხინკალი..უჰუჰუჰუჰუ, როგორ ჩაიღვრება მუცელში ხილნკლის წვენი, გარეთ გაიხედავ და გეზარება, იქ მისვლა არ გინდა? და მაინც რა უნდა აკეთო ასეთ ამინდში? ბავში? ნუ არ არის ცუდი აზრი , მაგრამ მაინც:...რა უნდა აკეთო?იქნებ არაფერი? და ძალით ქმინით პრობლემას, დაისვენეთ ხალხნო ცოტა ხანი, შეირგეთ ეს ცხოვრება, მოიწყვეთ ლამაზი კუთხე და გაიღიმეთ, ღიმილი ხომ ანტიდეპრესანტია, შემდეგ იოცნებეთ, დახუჭეთ თვალები, (ფრთხილად ყავასთან)მე კი ისეთ რაღაცას გეტყვით რაც შეგიმსუბუქებთ აზრებს რაც თავში მოგდით უსაქმურობასთან და სინდისის ქენჯნასთან დაკავშირებით ციტირება: ...,,რამდენიმე ხნის შემდეგ ღმერთმა გააჩინა ქალიც ადამის ნეკნისაგან, რომელიც გამოუღო ძილის დროს, და მისცა ქალსაც ისეთივე სული. და უწოდა ადამმა ქალს ცოლი და თქვა: ეს ჩემი ძვალი და ხორცია, რადგან ჩემგან გამოვიდაო. ღმერთმა აკურთხა პირველი ცოლ-ქმარი და უთხრა: აღორძინდით და განმრავლდით, აღავსეთ ქვეყანა და ეუფლენით მას. ექვს დღეში დაასრულა ღმერთმა ქვეყნის შექმნა. მეშვიდე დღე კი აკურთხა და დაგვიდგინა თვისდა სადიდებლად და უწოდა ამ დღეს შაბათი (მოსვენება). შვიდივე დღე შექმნა უფალმა, ახსენა დასვენებაც თუმცა არ უხნებია კლიმატი, აქედან გამომდინარე იქნებ ეს ის დროა როცა უნდა დავისვენოთ ვაქცოთ შაბათად ეს დღეები და არ ვივნოთ არაფერი და არც სხვას ვავნოთ,დავიმუხტოთ დადებითად და გვქონდეს მომავლის იმედი რომ სულ ,სულ მალე გამოვა მზე, ყავის, სიგარეტისა და ინტერნეტის გარდა ვიფიქროთ რატომ თოვს იქნებ იმიტომ რომ ცოტა ხანი დავფიქრდეთ რას ვაკეთებთ საერთოდ, მე დეიდა გარდამეცვალა, რომელმაც როდესაც გავიგეთ რომ კიბო ჰქონდა გულში ჩამიხუტა და მითხრა, არაუშავს დრო მაქვსო, დეიდაჩემმა მოასწრო ყველაფერი მიუხედავად თოვლისა და ავდმყოფობისა, ის ყველას უყვარდა, სულ იღიმოდა და არასდროს არ იყო უკმაყოფილო. იცოდა, რომ ცხოვრება გრძელდება და ჯობია გამოიყენო, გამოვიყენოთ ეს თოვლი, ვიყოთ თბილები დავისვენოთ ცხვორებისეული პრობლემებისგან და ჩავუფიქრდეთ საკუთარ თავებს, ვიყოთ სახლში, მაგრამ ვეცადოთ იმაზე უფრო პოზიტიური იყოს ჩვენი სახლში ყოფნის დღეები ვიდრე მზიან ამინდში ყოფნისას. დავეხმაროთ ერთმანეთს , გავუღიმოთ და გვიყვარდეს ცხოვრება მიუხედავად სიცივისა, ყინვისა და ცუდი ადამიანებისა, მე მიყვარს ეს ცხოვრება, მიუხედავად იმისა რომ არსებობს ბევრი მიუხედავად იმისა....